Villarcayotik Ramonengana
izerditan,
nora ezean,
zereginetan besterekin batean
aritzeko
indarrik gabe.
Baina bagoaz
denbora,
bidea
eta izerdia
gureak direlako.
Eta joaten garen bitartean
hitzak eta isiltasuna,
nekea eta ilusioa,
borroka eta bakea
daramatzagu,
gu geu
izatearen
edertasuna.
Mila esker!
ResponderEliminarRamon
ez horregatiiiiiiiiiiiiiiiiik!
ResponderEliminarMila esker Jesus.
ResponderEliminarMuxu handi handi bat Ramon.
Javi eta Charo